Društvena uloga vakcinacije
Apstrakt: U članku koji slijedi nastojimo kritički analizirati biopolitičku funkciju imunizacije. Ukazujući na ciljeve imunizacije (depopulaciju i interese farmakološke industrije), članak pokušava dovesti u vezu standardne vakcine (Polio, DTP, MMR) i najučestalije posljedice koje se njima pripisuju (Dječija paraliza, SIDS, Autizam, sterilitet). Posebnu pažnju pridajemo statističkim podacima i analizi sadržaja pojedinačnih studija slučaja.
Ključne riječi: Vakcine, depopulacija, farmakološka industrija, Polio, DTP, MMR, Dječija paraliza, SIDS, Autizam, sterilitet.
Abstract: In the article that follows, we try to critical analyze the biopolitical function of immunization. Pointing to the objectives of immunization (depopulation and interests pharmacological industry), the article attempts to link standard vaccines (Polio, DPT, MMR) and the most common consequences are attributed to them (Polio, SIDS, Autism, sterility). We focus special attention to statistical data and analysis of the content of individual case studies.
Keywords: Vaccines, depopulation, pharmacological industry, Polio, DTP, MMR, Polio, SIDS, autism, infertility.
Ustav Republike Srpske, Član 14.
„Zabranjeno je na bilo kom licu,
bez njegovog pristanka,
vršiti medicinske i druge naučne oglede.“
Međunarodna klasifikacija bolesti, Revizija 10, Knjiga 1, Član Z28.1.
„Naizvršena imunizacija zbog odluke pacijenta
donijete na osnovu ličnog ubijeđenja ili pritiska sredine.“
Uvod
Veza između imunizacije i autizma već godinama zaokuplja pažnju šire javnosti.[1] Postoji lako dostupan čitav niz sudskih presuda kojima je dokazana prvenstveno veza između autizma i MMR vakcine ali i veza između ostalih vakcina i drugih bolesti iz tzv. autističnog spektra. U SAD-u je 2003. godine sudskom presudom utvrđena veza između MMR vakcine i epilepsije.[2] Veza između MMR vakcine i autizma utvrđena je sudskim presudama u SAD-u iz 2007[3], 2008[4], 2009[5] i 2012.[6] godine. U Hrvatskoj je 2009. godine sudskom presudom utvrđeno da vakcina protiv dječije paralize (Polio) izaziva dječiju paralizu.[7]Sudskim presudama u Italiji iz 2012. godine utvrđena je veza između MMR vakcine i stopostotnog invaliditeta nastalog nakon vakcinacije[8] te veza između MMR vakcine i psihomotornog zastoja.[9]Značaj ovih presuda počiva u tome što one dovode u pitanje stavove zvanične medicine o tome kako ne postoji „dokazana“ veza između određenih vakcina i određenih oboljenja. U ovim slučajevima medicinska veza „možda“ službeno i ne postoji (a s obzirom na ukupni politički i ekonomski značajznačaj pokrenutog pitanja možda neće ni biti dokaziva) ali je sasvim očito da postoji (dokazana) pravna (sudska ili zakonska) odgovornost. U tom smislu valja upitati: kako je moguća odgovornost za nešto što ne postoji?
Vakcine. Depopulacija i profit
Moguć odgovor na pitanje zašto zvanična (službena) medicina odbija da prizna vezu između vakcinacije i autizma (i drugih oboljenja) ima dvije dimenzije. Prva dimenzija tiče se globalne demografske kontrole. Problem imunizacije treba sagledavati unutar konteksta globalne kontrole ukupne svjetske populacije koja predstavlja osnovni cilj projekta održivog razvoja koji je definisan u dokumentu sa konferencije UN-a o demografskoj dinamici i održivom razvoju održanoj 1992. godine.[10] Prema ciljevima tog dokumenta i mehanizmima za njihovo ostvarenjenje a koji će opet prema slovu tog distog dokumenta biti finansirani i realizovani uz pomoć MMF-a Svjetske Banke i drugih globalnih finansijskih institucija te vlada i nevladinih organizacija, ukupnu svjetsku populaciju potrebno je u značajnoj mjeri demografski redukovati. Naročito mjesto u tom projektu pripada razvoju (eksperimentalne) medicine (poglavlje 6). U tom smislu imunizzaciju valja posmatrati kao direktnu, sistemsku i sistematsku kontrolu zdravlja (dovođenje i održavanje populacije u određenom zdravstvenom stanju) u cilju kontrole globalnog biosuvereniteta (reproduktivne bio-moći). Geri Nul u svojoj studiji „Vakcine. Drugo mišljenje“ navodi značajne podatke koji potvrđuju našu tezu. U kratkim crtama njihova suština se sastoji u sljedećem. Tokom poslednjih nekoliko decenija, Svjetska zdravstvena organizacija Ujedinjenih nacija uložila je značajna sredstva u razvoj kontraceptivnih vakcina. Ovaj napor je takođe podržan od strane Svjetske banke, Rokfeler fondacije, Fondacije Ford, Američkog Nacionalnog instituta za zdravlje, svih Indijskih Instituta za medicinske nauke te vlada Velike Britanije, Švedske, Norveške, Danske i Njemačke. Do 1993. godine, više od 350 000 miliona dolara je uloženo u pomenuto istraživanje. Kontraceptivne vakcine su dizajnirane tako da indukuju imuni odgovor koji će sprečavati začeće. Iako je princip djelovanja isti kao i kod ostalih vakcina (stimulacija imunološkog sistema da odgovori na određeni antigen) cilj je bitno drugačija – njega predstavljaju sopstveni molekuli našeg tijela a ne strani virusi i bakterije. Cilj ovakve imunizacije je izazivanje imunog odgovora protiv specifičnih proteina koji se nalaze na površini spermatozoida ili jajne ćelije (prije ili posle oplodnje), ili protiv ženskog hormona HCG (humani horionski gonadotropin). Ovaj hormon se luči u ranoj (embrionalnoj) fazi trudnoće i ima ključnu ulogu u održavanju trudnoće. Anti-HCG vakcine koriste tetanus-toksoid kao nosač, čime je izazivanje imunološkog odgovora tj. proizvodnja antitjela usmjerena protiv HCG-a. Ideja se sastoji u tome da kada žena ostane u drugom stanju i njeno tijelo počne da proizvodi hormon, usljedi reakcija njenog imunološkog sistema koji će napasti i poremetiti hormone, a trudnoća će biti prekinuta. U osnovi, ove vakcine reprogramiraju imunološki sistem na takav način da on radi ono što treba da izbjegne a prije svega da razvija autoimune bolesti. Godine 1993., kampanja masovne vakcinacije protiv neonatalnog tetanusa je pokrenuta u Meksiku, Nikaragvi i na Filipinima. Ciljnu grupu su predstavljale žene u reproduktivnom dobu (12 do 45 godina). Protokol vakcinacije je zahtjevao da žene dobiju tri injekcije u periodu od tri mjeseca i još dvije injekcije u roku od godinu dana. Godine 1994., meksičke organizacije povezane sa organizacijom Human Life International, postale su sumnjičave, započela je analiza nekih od antitetanusnih seruma i otkriveno je da oni ne sadrže samo tetanus, nego i humani horionski gonadotropin. Vakcina za koju je dokazano da je HCG-kontaminirana takođe je stigla i do Filipina gdje je vakcinisano preko 3,4 miliona žena tokom kampanje. Nijedna od tih žena nije znala ništa o tome da je iskorištena u eksperimentu sterilizacije. Prema podacima Svjetske Zdravstvene Organizacije ova vakcina se koristi u više od 140 zemalja.[11] O smanjenju ukupnog stanovništva za 10 do 15% putem vakcinacije[12] te o smanjenju stanovništva u siromašnim zemljama (Avganistan i Pakistan) primjenom Polio vakcine[13] u svojim javnim nastupima eksplicitno govori i Bil Gejts, jedan od značajnijih finansijera globalnih „humanitarnih“ akcija. Druga dimenzija tiče se farmakološke industrije. Kako navodi Sinkler osnovni razlog zbog koga se vakcinacija uprkos sve očitijim problemima njene primjene nastavlja do današnjih dana ne počiva u njenim „pretpostavljenim“ koristima, već: 1) Zato što omogućava višemilionski profit farmaceutskoj industriji i 2) Jer ona predstavlja kamen temeljac medicinskih nauka na kome su one nezasluženo izgradile svoju moć i prestiž i zato što je najveći dio javnosti izmanipulisan od strane medicinske propagande. Tako su npr. uprkos neuspjehu vakcinacije protiv tuberkoloze u Indiji, koji je uključivao više od 260.000 zaražene djece, Svjetska zdravstvena organizacija i vlada Indije preporučile njen produžetak. O razlozima se može spekulisati ali je dovoljno napomenuti da je Svjetska zdravstvena organizacija pod pokroviteljstvom nikoga drugog do Američkog farmaceutskog trusta.[14] Temelj savremene medicine predstavlja farmakološka industrija koja kao osnovni princip medicine namjesto humaniteta postavlja kapital-odnos. Naime, farmakološka industrija (a time i medicina) predstavlja jedan od najznačajnijih stubova na kojima savremena globalna ekonomija gradi vlastitu samoreferencijalnost. Samoreferencijalnost savremene ekonomije počiva u tome da osnovni motiv kapital-odnosa postaje proizvodnja i zadovoljavanje ideoloških potreba. Ideološke potrebe su one potrebe koje nisu konačne te stoga ni zadovoljive. Tako npr. glad, žeđ i slične prirodne potrebe mogu biti zadovoljene ali potrebe kao što su bezbjednost, zdravlje, ljepota i zabava ne mogu. Otuda proizvodnja ideoloških potreba (nerealnih potreba za bezbjednošću, zdravljem, ljepotom, zabavom i sl), zaustavljajući tendencijski pad prosječne profitne stope, postaje onaj faktor koji u političko-ekonomskom smislu kapital-odnosu obezbjeđuje dugotrajnu održivost. Kako piše Dubs: „Vjera u čarobnu moć ljekova otupljuje kritičku sposobnost te se s vremena na vrijeme pretvara u masovne histerije uključujući i naučnike i laike. Jer ljudi žele čuda danas isto onoliko koliko su ih željeli i u prošlosti. Ako je ne zadovolje na drugi način, ljudi ovu potrebu za čudom počinju da zadovoljavaju obožavanjem na oltaru moderne nauke. Ova vjera u čarobnu moć ljekova nije nova. Upravo to je pomoglo medicini da oreuzme autoritet sveštenstvu i da ponovi glamur drevnih misterija.“[15] Ugrađena u logiku ideoloških potreba imunizacija postaje vrlo unosan biznis koji istovremeno dobija samorazumljivu legitimaciju. Vrijednost globalnog farmakološkog tržišta danas procjenjuje se na oko 1,3 triliona dolara. Vrijednost globalnog tržišta vitaminskih i biljnih suplemenata procjenjuje se na 70 milijardi dolara. Globalno tržište vakcina danas (sa 271 vakcinom u proizvodnji) procjenjuje se na oko 24 milijarde dolara. Ono ostvaruje profit od oko 10,5 milijardi dolara a procjenjuje se da će do 2020 godine farmaceutske korporacije koje proizvode vakcine ostvarivati profit od 61 milijardu dolara.[16] Na globalnom tržištu vakcina u 2015. godini dominirale su SAD sa oko 45% ukupnog prihoda. Što se strukture tržišta vakcina tiče na njemu dominiraju dvije vrste vakcina: 1) Terapeutske (za najteža oboljenja, metaboličke poremećaje, hronične bolesti, i infektivne bolesti) i 2) Pedijatrijske vakcine koje će prema procjenama uskoro ostvarivati profit od 55 milijardi dolara.
Imunizacija i slabljenje imunološkog sistema
Zasnovana na globalnim političkim ciljevima i profitu farmakološke industrije, društvena uloga imunizacije postaje suprotna onoj nominalnoj – umjesto da jača ona sistemski slabi imunitet. Razlog je dvostruk: prvo, smanjenje kvantiteta i kvaliteta reproduktivnog potencijala i drugo, potpuna zavisnost od farmakoloških proizvoda. Prema anketama o stanju nacionalnog zdravlja, koje sprovodi Nacionalni centar za zdravstvenu statistiku svake godine počev od 1957. godine, zdravstveno stanje u SAD je šokantno: 31% američke djece imaju hronične zdravstvene probleme, 18% djece zahtjeva posebnu zdravstvenu zaštitu ili prateće usluge a 6,7% djeca imaju značajan fizički ili mentalni invaliditet. [17] Imunizacija slabi imunitet učestalim aktiviranjem imunološkog odgovora koji u kontinuitetu slabi organizam sve do pojave autoimunih oboljenja. Metodologija proizvodnje u razvoju vakcina sastoji se u ubrizgavanju oslabljenog nosioca bolesti tako da se izazove imunološki odgovor organizma kroz nastanak antitjela (humoralni imunitet). Međutim, imunološki sistem je daleko komplikovaniji od logike koju predpostavljaju vakcine. Pored humoralnog imuniteta, postoji imunitet koji je ćelijski posredovan. Ćelijski posredovan imunitet aktivira makrofage, ćelije prirodne ubice, antigen – specifične citotoksične T limfocite i oslobađa različite odgovore na virusni antigen.[18] Slaba korelacija između antitijela i imuniteta nije novo otkriće. Valena Džejms, autor studije Imunizacija. Realnost iza mita, objašnjava da povećana proizvodnja antitijela ne može biti najvažniji aspekt imunološkog procesa. Vakcine izoluju funkciju antitijela i dopuštaju mu da zamjeni puni imunološki odgovor. Naučni dokazi o pitanju uloge antitijela u zaštiti od bolesti može se pronaći u istraživanju Aleka Burtona objavljenog u studiji Britanskog medicinskog savjeta u maju mjesecu 1950. Studija istražuje odnos između učestalosti difterije i prisustva antitijela. Pošto je epidemija difterija izbila neposredno prije i trajala za vrijeme pisanja studije, istraživači su imali na raspolaganju veliki broj slučajeva za konkretno istraživanje. Cilj istraživanja je bio da se utvrdi postojanje ili nepostojanje antitijela kod ljudi koji su zaraženi difterijom i kod onih koji nisu. Posmatrani su ljudi koji su bili u neposrednoj blizini pacijenata, kao što su ljekari, medicinske sestre u bolnicama, srodnici i prijatelji. Nakon istraživanja zaključeno je da nije bilo nikakve veze između antitijela i učestalosti bolesti. Istraživači su pronašli ljude koji su visoko otporni sa ekstremno niskim nivoom antitjela te ljude koji su postali zaraženi iako su imali visok nivo antitijela. Burton je takođe otkrio da su djeca rođena sa gama globulinemijom (nemogućnost proizvodnje antitijela) razvila otpornost prema boginjama i drugim zaraznim bolestima skoro spontano kao i druga djeca.[19] Vakcine prve generacije u sebi su sadržavale čitav patogeni mikroorganizam – živ ili oslabljen. Ove žive vakcine su bile rizične stoga što je postojala mogućnost da oslabljeni patogeni izmaknu kontroli i i umnože se izazivajući bolest protiv koje je vakcinacija izvršena. Vakcine druge generacije, nastale zbog smanjivanja rizika prethodnih, sastoje se samo od određenih proteinskih antigena koji izazivaju reakciju samo određenih ćelija. Vakcine treće generacije[20] djeluju tako što u DNK primaoca ubacuju tuđu proteinsku formu (pileću, goveću, zečiju i majmunsku DNK sekvencu) koju DNK domaćina prima kao genetsku poruku pri čemu retvirusi nisu nastali prirodno nego po genetski obrađenoj šifri proizvedenoj od strane bioinženjera. Ovim vakcinama se u živog domaćina ubrizgava mala količina genetskog materijala (plazmid) koja iznutra oštećuje omotač ćelije i pokazuje se na površini ćelije koju onda imuni sitem registruje kao strani protein i dolazi do aktivacije imunog odgovora. Imunizacija stimulisanjem imunog odgovora zapravo slabi imunoliški sistem jer genetski obrađeni materijal ubačen vakcinacijom postaje dio dječijeg DNK. Na taj način zapravo vakcine treće generacije izazviju genetski izmjenjenu DNK domaćina pri čemu postoji tendencija (najsavremenija faza genetskog inženjeringa) ubacivanja nano čestica u DNK. Korištenjem genetski modifikovanih DNK vakcina dolazi do promjene mitohondrijskog DNK kod primaoca vakcine. Ulaskom u ćeliju domaćina ubrizgani plazmid prodire u DNK mitohondrije primaoca i integriše se unoseći svoje genetske osobine. Ako su mitohondrije primaoca energetski oslabljene (ubacivanjem DNK neke druge vrste čije mitohondrije proizvode manje energije) onda ono prvo što opadne u organizmu jeste energija potrebna za funkcionsanje ljudskog mozga. A mozak je uz srce najveći potrošač bioenergije, pa sami tim i kiseonika. Pri tom on najviše energije i troši kada vrši složene intelektualna i misaona procesiranja. Ovako izazvana mitohondrijska disfunkcija (osnovno obilježje autizma)[21] ogleda se u tome da mozak primaoca gubi sposobnost daljeg razvoja od onog početnog nivoa na kome je imunizacija izvršena.[22]
Istorija imunizacije i prateće kontroverze
Istorijski posmatrano najpoznatije i najučestalije epidemije predstavljale su epidemije Kuge, Velikih boginja, Malih boginja i Tuberkoloze. Shodno tome počeci imunizacije koji zvanično datiraju od 1717. godine (iako su neki rudimentarni oblici imunizacije postojali i dosta ranije) odnosili su se upravo na sprečavanje pomenutih infekcija. Savremena vakcinacija uglavnom obuhvata vakcinisanje protiv sledećih 10 najaktuelnijih infekcija: Virusni hepatitis B, Tuberkoloza, Veliki (magareći) kašalj, Difterija, Tetanus, Poliomijelitis, Male boginje, Zauške, Rubeola i Grip. Ključno pitanje na ovome mjestu glasi: da li je imunizacija suzbila zaraze protiv kojih je i preduzimana te zašto se broj vakcina i učestalost vakcinacija tokom vrlo kratkog razdoblja u velikoj mjeri povećava?
Tabela 1. Istorija imunizacije[23]
|
1940 |
1980 |
2012 |
|
DTP |
DTP |
FLU/H1N1 |
|
SMALLPOX |
POLIO |
HEPB |
|
DTP |
DTAP |
|
|
POLIO |
POLIO |
|
|
DTP |
HIB |
|
|
POLIO |
PNEU |
|
|
MMR |
ROTAVIRUS |
|
|
DTP |
HEPB |
|
|
DTP |
DTAP |
|
|
POLIO |
||
|
HIB |
||
|
PNEU |
||
|
ROTAVIRUS |
||
|
DTAP |
||
|
POLIO |
||
|
HIB |
||
|
FLU/H1N1 |
||
|
FLU/H1N1 |
||
|
PNEU |
||
|
MMR |
||
|
VARICELLA |
||
|
HEPA |
||
|
DTAP |
||
|
POLIO |
||
|
HIB |
||
|
HEPA |
||
|
FLU/H1N1 |
||
|
FLU/H1N1 |
||
|
DTAP |
||
|
POLIO |
||
|
MMR |
||
|
VARICELLA |
||
|
FLU/H1N1 |
Najznačajniji podatak koji se povezuje sa Velikim i Malim boginjama odnosi se na otkriće Amerike kada je domorodačko stanovništvo došlo u kontakt sa Evropljanima koju su bili inficirani virusom Variole. Za razliku od evropljana domoroci nisu imali razvijen imunitet što je dovelo do njihovog istrebljenja. Sticanje prirodnog imuniteta rezultat je punog upalnog odgovora koji je neophodan da bi se stvorio stvarni imunitet za razliku od vakcine koja simulirajući upalu zapravo onemogućava tijelo da obezbjedi potpun upalni odgovor na virus dat infekcijom zbog čega zapravo i ne dolazi do izgrađivanja imuniteta.[24] Imunizacija protiv velikih boginja počela se primjenjivati tek nakon što se broj slučajeva ovog oboljenja smanjivao (vjerovatno usljed poboljšanja opštih higijenskih uslova). Prema nekim podacima[25] Japan je obaveznu vakcinaciju protiv Velikih boginja uveo 1872. godine a 20 godina poslije od iste zaraze je oboljelo 165 774 a umrlo 29 979 ljudi uprkos programu vakcinacije. U Engleskoj je program vakcinacije uveden 1867. i u naredne 4 godine 97,5% stanovnika je vakcinisano. Godinu dana kasnije, 1872. godine, Engleska je imala najgoru epidemiju Velikih boginja u svojoj povijesti sa 44 840 umrlih. Podaci pokazuju da su Male boginje najučestalije u uslovima gdje je procenat vakcinisanih bio preko 98%. Prema istom autoru u Kanzasu je 1986. godine zabilježeno 1300 slučajeva velikog kašlja a 90% tih slučajeva desio se kod vakcinisanih. Slično se desilo i u Novoj Škodskoj u kojoj se Veliki kašalj pojavljivao uprkos opštoj vakcinaciji. Pojava Velikog kašlja zabilježena je i u Holandiji gdje je bilo više od 96% vakcinisanih. Nakon što je u Engleskoj i Velsu 1894. godine uvedena imunizacija protiv difterije broj umrlih od difterije se povećao za 20% u naredne dvije decenije. U Njemačkoj je 1939. godine uvedena obavezna vakcinacija. Za samo jednu godinu broj oboljelih je porastao na 150 000 dok je istovremeno u Norveškoj, gdje imunizacija nije bila obavezna, zabilježeno samo 50 slučajeva difterije iste godine. Istii autor zaključuje da kontinuirano prisustvo ovih zaraznih bolesti kod vakcinisanih dokazuje da imunizacija ne stavra trajan imunitet koji se inače javlja nakon preležane bolesti. Isti autor navodi da je povećanje slučajeva Sindroma iznenadne smrti odojčeda (SIDS) sa 0,55 na 1000 živorođenih beba 1953. godine na 12,8 od 1000 živorođenih beba 1992. godine zabilježeno u Minesoti. Najčešća pojava ovog sindroma je u dobi od 2 do 4 mjeseca, upravo u vrijeme kada se vrši vakcinacija. Od ukupnog broja, 85% slučajeva se javlja u dobu prvih 6 mjeseci. Porast ovog sindroma dešava se u periodu kad je broj vakcina datih djeci porastao na 36 po djetetu. U Engleskoj učestalost polio mijelitisa se smanjila za 82% pre nego što je uvedena polio vakcina 1956. Studija Vensa Ferela pod nazivom: Vakcine. Novi genocid? Osnove biološkog ratovanja u najkraćim crtama izvještava o negativnim posljedicama vakcinacije: „Svetska zdravstvena organizacija sprovela je istraživanje i ustanovila da dok je kod nevakcinisane grupe dece podložne malim boginjama normalna stopa dobijanja bolesti iznosila 2,4%, u kontrolnoj grupi koja je vakinisana, stopa dobijanja bolesti porasla je na 33,5% … Revakcinacija protiv tetanusa izaziva privremen pad broja T limfocita u krvi ispod normale – uz najveće smanjenje dve sedmice nakon vakcinacije. Ako ste čitali članke o sidi, prepoznaćete opasnost – pošto smanjen broj T limfocita dovodi do potpuno razvijene side … U proseku, 50% slučajeva difterije se javlja kod onih koji su vakcinisani ... Na primer, tokom perioda od godinu dana, od 30. avgusta 1954. do 30. avgusta 1955, Masačusets je imao 273 slučaja Polija, pre nego što je masovno vakcinisanje počelo, i 2.027 nakon toga. To je predstavljalo porast stope poliomijelitisa od 642% ... Više od 500 ljudi koji su primili vakcinu protiv gripa 1976. godine ostalo je paralizovano uz Gilen-Bare sindrom ... Istraživanje sprovedeno tokom epidemije rubele u Kasperu, u Vajomingu, otkrilo je da je 73% obolele dece već bilo vakcinisano protiv nje. Pri izbijanju ove bolesti u Melburnu, u Australiji, 80% od svih vojnih regruta koji su dobili bolest primilo je vakcinu protiv rubele četiri meseca pre toga ... Broj slučajeva velikog kašlja opadao je u godinama pre uvođenja vakcine protiv pertuzisa. Od 1900. do 1935. stopa smrtnosti od ove bolesti opala je 79% u SAD. Zbog problema sa vakcinom, stopa smrtnosti je, od početka vakcinacije, ponovo porasla. Izveštaji u medicinskoj literaturi o ozbiljnim štetnim posledicama – šok i oštećenje mozga – kod odojčadi primalaca vakcine protiv pertuzisa prostiru se od 1930-ih pa do danas ... Na obaveštenju u paketu DTP vakcina piše da “simptomi povezani sa neurološkim poremećajima” i “prekomerno vrištanje” mogu da uslede nakon vakcinacije DTP-om ... DTP može da prouzrokuje temperaturu preko 39,5 stepeni Celzijusa, konvulzije; izmene svesti; fokalne neurološke znake; epizode vrištanja... šok; kolaps; trombocitopeničnu purpuru ... Dr Edvard Brant svedočio je pred komitetom američkog senata 3. maja, 1985. i naveo da svake godine kod 35.000 dece dolazi do neuroloških reakcija zbog DTP vakcina ... Pod naslovom “Sporedni efekti i štetne reakcije” izazvani DTP vakcinom, naći ćete sledeće: 1. Ozbiljan porast temperature – 39,5°C ili više. 2. Kolaps uz brz oporavak. 3. Kolaps praćen produženom iscrpljenošću i stanjem nalik šoka. 4. Epizode vrištanja. 5. Izolovane konvulzije sa ili bez temperature. 6. Encefalopatija [oštećenje mozga] uz promene u nivou svesti, fokalni neurološki znaci, i konvulzije sa ili bez trajnih neuroloških i/ili mentalnih nedostatka. 7. Trombocitopenična purpura [poremećaji krvi i kože] ... Pojava sindroma iznenadne smrti odojčeta [SIDS] je prijavljena nakon primene DTP-a ... UCLA medicinski fakultet je 1983, radeći sa okružnim zdravstvenim odsekom Los Anđelesa, objavio izveštaj istraživanja 145 smrtnih slučajeva od SIDS-a. DTP vakcinacija rutinski je vršena, i ustanovljeno je da je 27 dece umrlo u roku od 28 dana nakon imunizacije; 17 od njih sedmicu nakon primanja vakcine; 6 u roku od 24 časa nakon inekcije ... Navedeno istraživanje u okrugu Los Anđelesa sprovedeno je kako bi se odredilo da li postoji vremenska veza između SIDS-a i DTP vakcinacija. Veza je jasno pokazana. Dodatnih 46 odojčadi bilo je pre smrti u poseti lekaru/klinici bez primanja DTP vakcine. Četrdeset njih umrlo je u roku od 28 dana od posete, sedmoro trećeg dana, a 22 u toku prve sedmice nakon posete. Izveštaj je zaključio da je postojao definitivan odnos između DTP vakcinacije i SIDS-a ...Kontrolni uređaji zakačeni za odojčad koja su vakcinisana pokazuju ozbiljne izmene obrazaca disanja nakon ubrizgavanja DTP vakcine (difterija/pertuzis/tetanus). Precizan uređaj za nadgledanje disanja, zvan “nadzornik kolevke”, korišćen je pri specijalnom proučavanju SIDS-a. Dečji obrazac disanja meren je pre i nakon DTP vakcinacije. Podaci jasno pokazuju da je vakcina bila ta koja je prouzrokovala izuzetan porast epizoda pri kojima disanje skoro prestaje ili se zaista u potpunosti zaustavlja! Šajbnerova,[26] autor istraživanja, je zaključila da je vakcinacija najčešći i najlakše sprečiv pojedinačni uzrok smrti odojčadi ... Oko 50% smrtnih slučajeva javilo se u roku od 24 časa od DTP vakcinacije, 75% u roku od 72 časa, 90% u roku od 1 sedmice; a ostali su umrli u roku od 20 meseci nakon zakasnelih reakcija ... Postoji smrtonosna veza između MMR vakcine i autizma ... Istraživački tim, predvođen dr Vijendra Singom analizirao je uzorke krvi 125 autistične dece i 92 deteta koja nisu imala autizam. 92 od 125 autistične dece imalo je antitela koja su ukazivala na raniju abnormalnu reakciju na sastojak malih boginja iz MMR vakcine. Devetoro od desetoro ove dece takođe je bilo pozitivno na antitela za koje se smatra da su uključena u autizam ... U proteklih 10 godina, U Kaliforniji je, po sistemu razvojne službe, došlo do porasta broja dece sa autizmom od 247%, uz 1.685 novih slučajeva samo prošle godine ... Dok je porast broja slučajeva drugih dečijih hendikepa iznosio 50%, porast broja slučajeva autizma iznosio je 273%. Ova cifra ne uključuje podatke za više od 13.000 dece koja su na početnom programu, od 0 do 3 godine stara. U Kaliforniji je 1987. bilo 2.778 slučajeva autizma; a 1998. bilo ih je 10.360. To predstavlja porast od 272,93%.”[27]
Polio, DTP i MMR vakcine
Od vakcina koje se primjenjuju danas, najčešće neželjene posljedice izazivaju 3 vakcine i to: Polio (protiv dječije paralize), koja izaziva dječiju paralizu, DTP (protiv difterije, tetanusa i velikog kašlja) koja izaziva iznenadnu smrt odojčeta (SIDS) te MMR (protiv malih boginja, zauški i rubeole) koja izaiva autizam. Polio vakcina prepoznatljiva je po tome što ona predstavlja najbrže odobreni lijek povijesti FDA. Razmatranje za njeno odobrenje trajalo je samo dva sata. Iako u tako kratkom vremenu bilo kakva istraživanja nisu mogla biti izvršena, vakcina je brzo uvedena u primjenu. Tako je izazvan poznati Katerov incident (April 1955. godine) u kome je vakcinisano više od 200 000 djece u pet država na zapadu SAD. Samo nekoliko dana nakon vakcinacije 40 000 djece zaraženo je dječijom paralizom od čega 200 sa teškim posljedicama a 10 sa smrtnim ishodom. Ubrzo nakon toga vakcina je povučena iz opticaja. Značajan slučaj u povijesti polio vakcine predstavlja priznanje Morisa Hilemana pionira na polju istraživanja vakcine koji je razvio preko 40 vakcina, uključujući 5 od 14 vakcina koje se i danas rutinski daju u procesu imunizacije kako djece tako i odraslih. On se smatra ocem američke vakcinologije. Prema njegovom svjedočenju neke vakcine koje je razvio bazirane su na DNK sekvenci majmuna zbog čega je bilo nemoguće eliminisati sve viruse koje nose majmuni. On je priznao da nova Sabin polio vakcina sadrži kancerogeni Simian Virus 40 (SV40). Tokom ispitivanja ove vakcine na hrčcima ustanovljeno je da SV40 izaziva tumore. Tačan broj Amerikanaca izloženih vakcini koja sadrži SV40 je nepoznat ali se procjenjuje da bi ih moglo biti i do 100 miliona. Od 2001. godine, Nil Miler, novinar koji se bavi istraživanjem vakcina, sakupio je podatke o 62 recenzirane studije koje potvrđuju prisustvo SV40 u različitim humanim tkivima i različitim karcinomima.[28] Polio vakcina testirana je i 1957. i 1958. godine na 250 000 djece u Kongu i Ruandi.[29] U Indiji je je nakon vakcinacije polio vakcinom od dječije paralize oboljelo 47 500 djece.[30] Činjenica da polio vakcina izaziva dječiju paralizu pokušava se prikriti izmjenom definicije bolesti. Do 1955. godine polio, aseptični meningitis i koksaki virus registrovani su pod jednim, istim i zajedničkim imenom bolesti – Polio. Nakon 1955. godine došlo je do izmjene definicije bolesti. U slučajeve polija ubrajaju se samo paralize koje traju najmanje 2 mjeseca a ostali slučajevi imenovani su drugačijim dijagnozama: aseptični meningitis, koksaki virus, Guillain Barre sindrom, entero virus, eho virus, akutna flakcidna paraliza (AFP). Tako je statistički smanjen broj oboljelih od Poliomijelitisa i to je kao zasluga pripisano efikasnosti imunizacije. Međutim, istovremeno sa statističkim smanjenjem slučajeva polija zabilježeno je statističko povećanje slučajeva aseptičnog meningitisa[31] i flakcidne paralize (AFP).[32] Najznačajniji faktor izazivanja dječije paralize su pesticidi.[33] U Rumuniji od 1988. do 1992. godine od 31 slučaja dječije paralize izazvane upravo imunizacijom, 86% slučajeva isprovocirano je drugom vakcinom.[34] Takođe je 1988. godine u Omanu zabilježena epidemija dječije paralize gdje je 35% slučajeva kod djece starosti 5-11 mjeseci isprovocirano DTP vakcinom.[35]
Pojam autizam prvi je upotrijebio Švajcarski psihijatar Eugen Bluler 1911. godine da bi označio neke simptome šizofrenije. Autizam kao oblik dječije šizofrenije postao je poznat u SAD 1943. godine kada su zabilježeni prvi slučajevi i to tri godine nakon što je u upotrebu uvedena vakcina protiv velikog kašlja (1940). Za prve slučajeve autizma bilo je karakteristično to da su se javljali u porodicama sa dobro obrazovanim roditeljima. Preko 90% roditelja imalo je srednjoškolsko obrazovanje, ¾ očeva i ½ majki diplomirao je na koledžu. Kao rezultat činjenice da je statistički najveći broj slučajeva autistične djece poticao iz više klase, autizam je povezan sa genetskim faktorima u populaciji više klase. Međutim, prvi slučajevi autizma u SAD nastali su neposredno nakon što je vakcina protiv velikog kašlja postala dostupna. Kada je prvobitno uvedena, vakcinu protiv velikog kašlja mogli su priuštiti samo bogati i obrazovani roditelji. Slične korelacije između autizma i programa vakcinacije djece mogu se pronaći i u drugim zemljama. U Japanu, prvo autistično djete je zabilježeno 1945. godine kada su nakon okončanja rata i okupacije Japana, SAD uspostavile program obavezne vakcinacije. Nakon toga evidentirane su stotine novih slučajeva autizma svake godine. Upotreba vakcina protiv velikog kašlja u Evropi započela je 1950. godine a prvi slučajevi autizma počeli su da se pojavljuju u istoj deceniji. U Engleskoj vakcina protiv velikog kašlja nije promovisana sve do 1950. Ubrzo nakon toga, 1962. godine, osnovano je Nacionalno društvo za autističnu djecu u Velikoj Britaniji.[36] 2008. godine Američki centar za kontrolu i prevenciju bolesti (Center for Disease Control and Prevention) objavio je izvještaj u kome saopštava da 1 od svako 88 američke djece pati od nekog vida autizma.[37] Istovremeno je isti centar objavio saopštenje da prije 2 godine starosti svako američko djete u prosjeku primi 12 različitih vakcina.[38]
Tabela 2. Istorija autizma[39]
|
1975 |
1/5000 |
|
1985 |
1/2500 |
|
1995 |
1/500 |
|
2000 |
1/150 |
|
2004 |
1/125 |
|
2006 |
1/110 |
|
2008 |
1/88 |
|
2010 |
1/68 |
|
2014 |
1/45 |
Prvo istraživanje o vakcinaciji kao uzroku autizma sprovedeno je u Velikoj Britaniji 1988. godine a objavljeno je 1998.[40] Istraživanje je obuhvatilo 12 djece od kojih je svih 12 imalo gastroenterološke probleme te probleme sa iznenadnim gubitkom govora. Devetero je dobilo dijagnozu autizma. U osam slučajeva uočeno je da su problemi nastali neposredno nakon vakcinacije MMR vakcinom. Jedno od rezultata istraživanja predstavljalo je zapažanje da autizam postaje prvi put uočljiv sa dvije godine starosti istovremeno kada se i prima MMR vakcina. U istraživanjima koja su usljedila pronađeni su fragmenti virusa malih boginja iz MMR vakcine u crijevima autistične djece zbog čega se kod njih istovremeno sa autizmom pojavljivao rijedak oblik crijevnog oboljenja. Na taj način je uspostavljena veza između MMR vakcine i gastroenteroloških problema. Istovremeno kod ne-autistične djece nije zabilježen slučaj proizvodnje ovih antitjela koja predstavljaju indikator reakcije na MMR vakcinu.
Prema nekim navodima abnormalna imuna reakcija izazvana MMR (i drugim vakcinama) predstavlja uzrok autizma (i drugih poremećaja iz autističnog spektra). Prilikom reakcije na vakcine koje sadrže jedinjenja žive i aluminijuma, antitjela koja proizvodi organizam počinju da napadaju sve organe u kojima se sadržaj vakcine nađe. Kako moždano tkivo ima afinitet prema aluminijumu i živi iz vakcina, a ova dva elementa su neurotoksini koji se akumuliraju u mozgu, antitjela počinju da napadaju upravo moždano tkivo (ovojnice mozga) i tako dolazi do meningitisa.[41] Kada živa (ili jedinjenja na bazi žive koja imaju različite nazive - timerosal, tiomersal i sl.) prodre duboko u mozak i antitjela napadnu sam mozak nastupa encefalitis. Otuda svaka vakcina koja sadrži ova jedinjenja (a sadrži ih gotovo svaka) može izazvati meningitis i encefalitis, tako da blagi oblik upale mozga i moždanih ovojnica ima svako djete koje primi bilo koju vakcinu.[42]
O 66 kontraindikacija koje izaziva MMR vakcina podaci se mogu pronaći u gotovo svakom upustvu za upotrebu.[43] Što se strukture ove vakcine tiče potrebno je naglasiti da one osim živih atenuiranih virusa sadrže pomoćne hemikalije kao što su živa, aluminijum, formaldehid, formalin, konzervansi, antifriz pa čak i olovo (otkriveno u pojedinim dozama MMR vakcina u Africi). Da MMR vakcine sadrže sekvence životinjskog DNK (proizvedene na ćelijama pilećih embrija) te DNK abortiranih fetusa (proizvedene na WI-38 ljudskim diploidnim fibroblastima pluća) takođe se može pronaći u pojedinim upustvima za upotrebu. Takođe i druge vakcine sadrže krajnje sporne sastojke: DTP vakcina se proizvodi korišćenjem formaldehida, timerozala, aluminijum hidroksida, aluminijum fosfat, polisorbata 80, želatina; HIB vakcina se proizvodi korišćenjem amonijum sulfata, formalina, saharoze, timerozala na polu-sintetičkom medijumu; DTP vakcina se proizvodi korišćenjem aluminijum fosfata, formaldehida, amonijum sulfata, ispranih ovčijih crvenih krvnih zrnaca, glicerola, natrijum hlorida, timerozala na svinjskom pankreasnom hidrolizatu kazeina kao medijumu; vakcina protiv hepatitisa B se proizvodi korišćenjem aluminijum hidroksida, timerozala na kvascu kao medijumu; Polio vakcina se proizvodi korišćenjem formaldehida, fenoksietanola (antifriz), neomicina, streptomicina, polimiksina B. na ćelijama majmunskih bubrega kao medijumu; vakcina protiv ovčijih boginja se proizvodi korišćenjem saharoze, fosfata, glutamata, obrađenog želatina na ljudskim diploidnim ćelijama (tkivo abortiranog fetusa). Kod nas i u regionu popularna petovalentna vakcina Pentaksin (protiv difterije, tetanusa, velikog kašlja, influence tipa B i dječije paralize) takođe sadrži tiomersal i izaziva encefalopatiju.[44] Takođe vrlo popularna vakcina protiv sezonskog gripa nije testirana na genetske mutacije i sterilitet.[45]
Završne kontroverze
Kontroverzan podatak o povezanosti vakcinacije i autizma predstavlja odnos učestalosti autizma kod američke djece na jednoj i djece Amiša na drugoj strani. Stopa autizma kod američke djece 2014. godine iznosila je 1/45 a stopa autizma kod Amiša, koji tradicionalno odbijaju bilo kakvu vrstu imunizacije, iznosi 1/15.000. Takođe zanimljivu kontroverzu koja zahtjeva tumačenje predstavlja fenomen obavezne vakcinacije koja je tipična samo za ističnoevropske zemlje. Naime imunizacija nije obavezna u Njemačkoj, Velikoj Britaniji, Švajcarskoj, Holandiji, Španiji, Norveškoj, Danskoj, Luksemburgu, Irskoj, Švedskoj, Grčkoj, Portugalu, Austriji Finskoj, Kipru, Estoniji, Letoniji, Litvaniji, Itaiji. Obavezna je u BiH, Makedoniji, Crnoj Gori, Hrvatskoj, Sloveniji, Češkoj, Slovačkoj, Mađarskoj, Rumuniji, Poljskoj, Srbiji i Bugarskoj. Zanimljivo je primjetiti da se radi o bivšim socijalističkim državama. Da li se radi samo o zakonskoj rezidui prethodnog uređenja?
Reference
1. Blaylock, R., Aluminum Induced Immunoexcitotoxicity in Neurodevelopmental and Neurodegenerative Disorders, Current Inorganic Chemistry, 2012, Vol. 2, No. 1, pp. 1-8. http://www.geoengineeringwatch.org/documents/Aluminum-Blaylock.pdf
2. Blaylock, R., The truth behaind the vaccine, 2004. http://www.putchildrenfirst.org/media/home6.pdf
3. Business Wire, January 21st 2016. www.marketwatch.com
4. Dubos, R., Mirage of Health, Harper, 1959, pp. 157.
5. James, W., Immunization: The Reality Behind the Myth, Bergin & Gervey, Massachusetts, 1988.
6. Miller, N., The polio vaccine: a critical assessment of its arcane history, efficacy, and long-term healthrelated consequences, Medical Veritas. Vol. 1, 2004, pp. 239-251.
7. Neil, Z. M., Vaccine Reactions: The Hidden Epidemic, New Atlantean Press, 2001.
8. Null, G., Vaccines. A second opinion, Seven Stories Press, 2007, pp. 301-307.
9. Null, G., Gale, R., Voodoo Science: The Myth of Vaccine Efficacy, Progressive Radio Network, 5 December 2015. pp. 10.
10. Scheibner V., Vaccination. 100 Years of Orthodox Research Shows that Vaccines Represent a Medical Assault On The Immune System, Blackheath, NSW, 1993.
11. Sinclair, I., Vaccination. The hidden facts, 1992, ISBN 0-646-08812-2, pp. 86.
12. The Lancet, Vol. 351, February 28, 1998.
13. United Nations Conference on Environment & Development, Rio de Janerio, Brazil, 3 to 14 June 1992, Agenda 21- Chapter 6, Protecting and promoting human health conditions.
14. Ferel, V., Vakcine. Novi genocid? Osnove biološkog ratovanja, Envelope, 2008, str. 14 -51.
15. Howenstine, J., Why you should avoid taking vaccines. http://www.newswithviews.com/Howenstine/james.htm#_ftn1
16. Conrad, P., A mirage of genes, Sociology of Health & Illness, Vol. 21, No.2, 1999, ISSN 0141–9889, pp. 228–241.
17. http://www.thelancet.com/pdfs/journals/lancet/PIIS0140-6736(97)11096-0.pdf
18. http://www.cijepljenje.info/wp-content/uploads/2014/12/Mentalna_retardacija_SAD_2003.PDF
19. http://www.cijepljenje.info/wp-content/uploads/2014/12/Autizam_SAD_2007.PDF
20. http://www.cijepljenje.info/wp-content/uploads/2014/12/Autizam_SAD_2008.PDF
21. http://www.cijepljenje.info/wp-content/uploads/2014/12/Autizam_SAD_2009.PDF
22. http://www.uscfc.uscourts.gov/sites/default/files/opinions/CAMPBELL-SMITH.MOJABI-PROFFER.12.13.2012.pdf
23. http://www.cijepljenje.info/wp-content/uploads/2014/12/Djecja_paraliza_Hrvatska_2009.PDF
24. http://www.cijepljenje.info/wp-content/uploads/2014/12/Stopostotni_invaliditet_1_Italija_2012.PDF
25. http://www.cijepljenje.info/wp-content/uploads/2014/12/Stopostotni_invaliditet_2_Italija_2012.PDF
26. http://www.cijepljenje.info/wp-content/uploads/2014/12/Psihomotoricki_zastoj_Italija_2012.PDF
27. https://www.youtube.com/watch?v=FGIi0nljW_A
28. https://www.youtube.com/watch?v=mIDQI-RAut8
29. http://www.ivonazivkovic.net/AUTIZAM/AUTIZAM.html
30. http://www.davidwolfe.com/vaccines-and-vaccine-safety/
31. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2555313/pdf/bullwho00332-0012.pdf
32. http://www.whale.to/v/polioaccuteflacid.pdf
33. http://vaxtruth.org/2012/03/the-polio-vaccine-part-2-2/
34. http://www.whale.to/vaccine/polio1.html
35. http://www.westonaprice.org/health-topics/pesticides-and-polio-a-critique-of-scientific-literature/
36. http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJM199502233320804
37. http://www.jstor.org/stable/30112046?seq=1#page_scan_tab_contents
38. http://i2.cdn.turner.com/cnn/2012/images/03/29/ss6103.ebook.pdf
39. http://www.cdc.gov/vaccines/schedules/index.html
40. http://www.friendshipcircle.org/blog/2015/12/03/the-latest-autism-number-is-1-in-45-what-does-it-mean/
41. http://www.merck.com/product/usa/pi_circulars/m/mmr_ii/mmr_ii_pi.pdf
42. http://www.almp.hr/upl/lijekovi/PIL/UP-I-530-09-05-01-872.pdf
43. https://fastapo.wordpress.com/tag/fluzone/