Već krajem 2016. godine saznali smo neke detalje lažnog sabora održanog na Kritu. Konkretnije, nekoliko rumunskih arhijereja u svojim propovedima, predavanjima i razgovoru nagoveštavaju da je rumunski teritorijalni integritet ugrožen.

 

Tačnije, ako bi rumunski arhijereji odbili potpisivanje konačnih dokumenata Sabora na Kritu, (govoreno im) došlo bi do ukidanja rumunske patrijaršije i implicitnog raspada Rumunije, ali ako potpišu biće nagrađeni teritorijom susednih država. 

Ova „ucena“ postiže cilj i rumunski jerarsi odustaju od svoje prvobitne namere da ne potpišu saborska dokumenta, čak i ako su imali „žestoku borbu“ sa Jovanom Zizijulasom mitropolitom pergamskim i Vartolomejom istanbulskim zbog (molitvenih) apela rumunske braće kako iz same Rumunije, tako i iz inostranstva (tako i monasi moldavske i bukovinske mitropolije uputili Otvoreno pismo nadležnom mitropolitu Tefanu Savi, a takođe i Vladika Longin Žar poslao mu direktnu SMS poruku) [1].

I na kraju pokleknuvši potpisivanjem dokumenata pseudo-sabora na Kritu, verifikovaše izdaju Crkve i pocepaše Hristovu rizu.

Ali, sada za nas postaje zanimljiv njihov povratak u Rumuniju, jer se vernici i revnitelji buniše zbog odlaska rumunskog patrijarha sa delegacijom na Kritski sabor, pa se mogao očekivati konflikt, negodovanje, demostracije. Ali od svega ništa se nije desilo, naprotiv, vrativši se trijumfalno dočekani kao nekakvi „pobednici“ čak su i poznati ispovednici i revnitelji bili potpuno zadovoljni njihovim učešćem na kritskom saboru i postignutim rezultatom.

Ispostavilo se da pokretanjem tihe kampanje umiriše tkzv. rumunske anti-ekumeniste, da su zapravo ekumenisti zaista spasila integritet rumunske države.

I ne samo to, već na svoju stranu privukoše poznate revnitelje i duhovnike, poput monaha Amfilohija Branzu, poznatog revnitelja i duhovnog čeda blaženopočivšeg starca Justina Parvu [2], velikog pravoslavnog povižnika i ispovednika, Puričevu grupu (rumunski nacinalista, glumac Den Purič), zatim poznatog homeopata Pavela Kirila, Marijana Munteanu, koji otpočeše veličati rumunsku jerarhiju iako do nedavno njeni veliki kritičari: „Rumunska pravoslavna crkva izvršila je svoju pravoslavnu dužnost obavivši svoju misiju na najbolji mogući način. Rumunska pravoslavna crkva je jedina institucija koja je još uvek stoji za jedinu (i Veliku)… Rumuniju“, zatim se ređala objašnjenja zašto su rumunski arhijereji obavljali svoj zadatak, propagirane glasine o bezbednosti, o „pravoslavnom proleću“ u Rumuniji (časopis Familija Ortodoksa) itd. [3].

Na kraju najveće iznenađenje čini poznati revnitelj otac Amfilohije Branza, bivši borac za veru i pravoslavlje, veliki kritičar rumunske pravoslavne crkve zbog njenih ekumenističkih stavova, izjavivši: Teritorijalni integritet je važnija od istine!?

Možda je ovako nešto i iznenađenje za neobaveštene, ali pošto imamo informaciju da je sve to deo plana stvaranja Velike Rumunije (u koji je uključen i deo srpske teritorije) nama ne predstavlja iznenađenje. Kritski sabor bio je za Rumune samo test verifikacije, odnosno, test Rumuna, da li će prihvatiti ono što je planirano, ili ne? Prihvatili su.

Tako da možemo reći punu istinu i mi: Tajne službe na Kritu sprovedoše svoj plan, Rumuni su ucenjeni da rade ono što rade.

I dok Srpska patrijaršija u poslednjem upozorenju Rumunskoj pravoslavnoj crkvi kaže: „Rumunski episkopi i sveštenici već godinama, nekanonski i nebratoljubivo, vrše upade u područja jurisdikcije Srpske Pravoslavne Crkve u Istočnoj Srbiji, posebno u Timočkoj krajini… Zato Srpska Pravoslavna Crkva će – sa iskrenim bolom, ali Crkve radi – biti primorana da prekine liturgijsko i kanonsko opštenje sa Rumunskom Pravoslavnom Crkvom“ [4], Rumunska patrijaršija nesmetano organizuje Rumunsku Pravoslavnu Crkvu u Hrvatskoj i Srbiji [5].

 

 

Nikola Sodatović, ekumenista i omiljeni sveštenik požarevačkog episkopa Ignjatija (Midića),

vatreni zastupnik ideje „Velike Rumunije“ u Srbiji

/Foto:/https://www.facebook.com/bojan.aleksandrovic

 

Istovremeno ovo saopštenje Sabora Srpske pravoslavne crkve je obično bacanje prašine u oči srpskom narodu, jer: od prekida nekakvog „liturgijskog i kanonskog opštenja“ nema ni govora, čak bi mogli citirati onaj grafit na sveže okrečenoj zgradi: „Džaba ste krečili“!

Pre svega, sve i da se navodno prekine „opštenje“ sa Rumunskom crkvom, ono ostaje na snazi, jer je naša SPC u Svetskom savezu crkava (SSC), gde se na tim susretima svi skupa tamo mole i samim tim, Srpska i Rumunska crkva – takođe. Dakle – laž.

Pravo prekidanje tog odnosa bilo bi istupanjem Srpske Pravoslavne Crkve iz SSC – Svetskog saveta crkava.

Tim pre, što je SPC – Srpska pravoslavna crkva „stalkalendarska“, a starokalendarstvo osudili tkzv. „novokalendarci“, stvorivši Novokalendarski raskol čiji je nosilac Meletije Metaksakis koji je, koristeći boljševičke progone protiv Ruske Crkve, 1923. potčinio sebi ruske eparhije u Finskoj i stvorio autonomnu Finsku Crkvu u okviru Carigradske patrijaršije [6], po čijem uzoru identično sada rade rumunski ekumenisti na srpskom tlu.

Zato se niko ne treba iznenaditi ako jednog jutra u severo-istočnoj Srbiji osvane secesionistička „Novorumunska“ država već poznata kao „Vlaška Republika“, koju ideju rumunske crkve u daljem kontekstu podržaće (i finansirati) rumunska država uz „blagoslov“ Evropske unije.

—-

[1]. http://www.apologeticum.ro/2016/11/ps-longhin-jar-catre-mitr-teofan-savu-cu-ce-scop-ati-venit-sa-slujiti-ucraina-ca-sa-aratati-lumii-dreptatea-voastra-si-sa-spurcati-si-aici-turma-lui-hristos-cu-invataturile-voastre-eretice/

[2]. https://saccsiv.wordpress.com/2016/09/09/parinte-amfilohie-branza-ne-ai-parasit/

[3]. http://ortodoxinfo.ro/2017/03/10/erorile-lui-virgiliu-gheorghe-din-articolul-sau-se-vrea-o-primavara-ortodoxiei-publicat-revista-familia-ortodoxa/

[4]. http://www.spc.rs/sr/saopshtenje_za_javnost_svetog_arhijerejskog_sabora_0

[5]. http://zagreb.mae.ro/local-news/1087

[6]. http://borbazaveru.info/content/view/7839/33/

 

Slaviša Lekić sveštenik